İlçe arazisi, etrafı tepelerle çevrili çukur havza niteliğindedir. Arazi, orman ve makilerle kaplıdır. İlçeye sanayi tesisleri kurulmadan önce halkın geçim kaynağını hayvancılık ve tarım oluşturmaktaydı.

İlçe merkezinde çok eski yıllardan bu yana pazar kurulmaktadır. Hayvanların boyunlarına takılan çan, pazarda en çok satılan eşyalar arasındaydı. Pazara kervanlarla çan gelir ve çan reyonları kurulurdu. Çevre il, ilçe ve köylerden pazara çan almak için gelinirdi. Çan adının ilçeye buradan geldiği düşünülmektedir. En çukur yeri ise Kocabaş Çayı Biga İlçesi topraklarına geçtiği yerdir. Ovalar, su kenarlarında ve tepeler arasındadır. Karakoca Ovası, Bahadırlı Ovası, Helvacı Ovası en önemli ovalarıdır.

İlçenin belli başlı tek akarsuyu tarihi adı Granikos olan Kocabaş Çayıdır. Bu çay İlçenin güney kısmındaki dağlık bölümde olan Türkmen Deresi'nden doğar. Çan-Biga İlçelerinin topraklarını sulayarak Karabiga'dan Marmara Denizi'ne dökülür. Gölcük Deresi, Dereoba Deresi, Kaz Dere, İnceçay Deresi, Yuvalar Deresi, Soğuksu (Altıkulaç) Deresi önemli kollarıdır.